*** (Gdy chowaniec-smętek...)

[spirytysta]

Gdy chowaniec-smętek skarli przestrzenie
wygasi ample w oknach, zamgli gościniec,
wtedy wsłuchaj się w nów, a posłyszysz
głos: zostaw to wszystko i stań pomiędzy
ręką wyciągniętą na żebry, a domem z dech
starych, ze szmerów robaczych, wnikłych
między bele, gdzie czarny złóg już stężał
i butwieje. Chwyć ją, przyciągnij, patrz
w oczy - w swój prastary nous,
jak na cudze, źle zrośnięte kości -
przełam, złóż na nowo,
wyprostuj się i pracuj,
zawsze pracuj i spójrz jeszcze raz
- sam zsunąłeś z powiek
ten najcięższy głaz.

[Vestka]

Wpadłam sobie na forum poczytać i jak zawsze jest co poczytać.
Dziękuję Ci za cenną radę. Tak też uczynię.

[Latima]

oryginalnie, ciekawie. Przeczytałam wielokrotnie i powiem - to jest poezja, która przyciąga! Brawo!, La

[Tomasz Kowalczyk]

Za Latimą: oryginalnie i ciekawie. Przeczytałem z przyjemnością.

Pozdrawiam

[spirytysta]

Dziękuję za przeczytanie i komentarze :)

Wpadłam sobie na forum poczytać i jak zawsze jest co poczytać.
Dziękuję Ci za cenną radę. Tak też uczynię.

Praca lekarstwem na wszystko ;)

[maybe]

Zostaw to wszystko... Kuszące. Ciekawie u Ciebie.

[ćma]

Bardzo interesująca ta recepta na smętek. Chyba poczekam na nów:)