Forum literackie Ogród Ciszy

Dziewczyna w niebieskiej sukience maluje
na fali nadbiegające dni. Wirują
marzenia, giną w toni.

Ocean rozdzielił wszystko na za i przed.
Oszronione włosy ukrywają spojrzenie.
W starym domu kwitną inne róże.

Oplatana winobluszczem drewniana chatka
trzyma na uwięzi. Żywi sokami przyszłość.
Gdyby tak ostatni raz obudzić tamtą wodę?

Zagrałaby barwami, rozbrzmiała muzyką,
przypomnieniem. Nad jutrzejszym horyzontem
pojawia się stubarwna wstęga. Więc?

Niebo uchyla zakazy, św. Piotr schował klucze
do kieszeni. Wykorzystaj, to prezent dla ptaków,
którym niestraszna żadna przestrzeń.

Leć!