T Kowalczykowi: "Autoportret z drzazgą"

[Latima]

Nie czas na porównania. Mężczyzna i kobieta
niosą kamienie, które spadają równolegle
w zieloną dolinę. Ten moment pozwala odetchnąć.
Ona wie, co za szczytem, poznała krainę,
w której owce pasą się obok lwów. Mały
strumień wystarczył na oddzielenie. On
chciałby pewności, ale musi toczyć codzienność
tak, jakby nie było horyzontu. Uginają się obolałe
plecy, palce krwawią, tylko stopy
odciskają ślad. Zapis historii człowieka.

Wyśmiewane porozumienie pozazmysłowe
pozwala Eskimosom przekazywać wezwanie.

Połączeni ciężarem - idą

* podziękowanie za podarowany tomik - Autoportret (...)