Forum literackie Ogród Ciszy

dedykowany

Spotkałam ją przypadkiem, może na schodach,
może w innej przestrzeni, a może przyszła
zza widnokręgu. Nie wiem, na ile prawdziwa
z tym pęknięciem biegnącym wzdłuż tętnicy.

Jest myślą mojej myśli, słowem mojego
słowa, zna historie, których nie opowiadam.
Rozmowa zaczęła się od wiersza przypominającego
kładkę przerzuconą nad wzburzoną rzeką.

Pobiegłam, ale powiedziała;
- przyszłaś po moc, czy wznieść mur?

Nie wiem, jednak spróbuję przyjąć dar. Mówią,
że każdy ma swojego anioła. Trudno uwierzyć.