Precjoza

[Latima]

Śpiewa o lesie, którego soki zastygną
na pokuszenie zbieraczy. Wokół krąży,
nieświadoma uwięzienia, ćma. Omamieni
niezwykłym zapachem dajemy się zwieść
urodzie kropel wypływających ze zranień.

Jest w nas zgoda na unieruchomienie,
gdy zostajemy objęci misterną oprawą.

Zanim docenią wartość znaleziska, lata
odcisną piętno, na nic zachwyty. Jantar
w kształcie serca pozostanie kamieniem.