Forum literackie Ogród Ciszy

***
Biaława, niczym gaza, mgła,
Ukrywa świata kształt przed nami,
I nie poruszy w oknie szkła
Mój nikły oddech przerywany.
Na nim przedstawił biały mróz,
By sercu bić się już nie chciało,
Kosz wymyślonych białych róż
I dawnych palm okamieniałość,
Język bezbarwnych, martwych zim,
Sekret pamięci niekompletnej.
Przed śmiercią tak widzimy świat,
znajomy, wielki, mgliście mętny.

***
Белесая, как марля, мгла
Скрывает мира очертанье,
И не растрогает стекла
Мое убогое дыханье.
Изобразил на нем мороз,
Чтоб сердцу биться не хотелось,
Корзины вымышленных роз
И пальм былых окаменелость,
Язык безжизненной зимы
И тайны памяти лоскутной.
Так перед смертью видим мы
Знакомый мир, большой и смутный.

Niezwykle poruszył mnie ten utwór!

Liliana pisze:Przed śmiercią tak widzimy świat,
znajomy, wielki, mgliście mętny.

Możliwe, że tak właśnie. A może zupełnie inaczej?

Lubię mgłę. Pochłania wszystko, wszystko czyni niepewnym, tajemniczym. Odbiera znane widoki... Nieuchwytna i nieprzenikniona, budzi respekt.

Wyjątkowo piękna całość, a zakończenie niezwykłe.

Liliano

Wróciłam do Twojego przekładu Lilu, bo tłumaczę ten wiersz na język niemiecki.
Poniewż staram się zawsze korzystać przede wszystkim z oryginału, więc próbowałam mocno wczuć się (wgryźć) w wersję rosyjską, choć dla mnie to nie jest łatwe.

Zastanawia mnie użycie w Twoim tłumaczeniu zwrotu "nie roztrzaska".

Wiem, każdy odbiera wiersz, uczucia w nim zawarte. inaczej.

Pozdrawiam serdecznie

Vesper pisze: Niezwykle poruszył mnie ten utwór!

To dobrze, że go zamieściłam. Cieszę się z Twojego odbioru, Vesper.
Dziękuję

biedronka basia pisze:Wyjątkowo piękna całość, a zakończenie niezwykłe.

Dzięki, Basiu.

biedronka basia pisze:Zastanawia mnie użycie w Twoim tłumaczeniu zwrotu "nie roztrzaska".

Masz na myśli ten wers - И не растрогает стекла? Według słownika - zrywać, ale też i poruszyć... Tu chyba bardziej pasuje poruszyć.
Zaskoczyłaś mnie, że robisz wersję niemiecką, Basiu. Super!

Serdeczności dla obu Pań

Liliana pisze:И не растрогает стекла
Мое убогое дыханье.

Ja tylko do tego miejsca inaczej troszkę bym się odniosła, bo трогaть, умилять = rozrzewniać, rozczulać, więc tu chyba autor chciał swoim ubogim oddechem rozczulić mróz na osadzonej szybie.

Ogólnie - z podobaniem.

Maria pisze:И не растрогает стекла
Мое убогое дыханье.

Ja tylko do tego miejsca inaczej troszkę bym się odniosła, bo трогaть, умилять = rozrzewniać, rozczulać, więc tu chyba autor chciał swoim ubogim oddechem rozczulić mróz na osadzonej szybie.

Z uwagą przeczytałam Twój komentarz, Mario. Dziękuję.
Zmienię "rozbije" na "poruszy" i wtedy pole do interpretacji będzie większe.