Drugi reżyser

[Krystyna Morawska]

Nie wiem, jak to możliwe,
że język porządkuje świat.

Jest tyle sposobów na odkrycie
znaczeń, można je dowolnie zmieniać.
Te poskręcane jak roślinne pędy,
rozwieją ślady i zostawią popiół.

Istnieją słowa kanibale,
gdzie jedno pochłania drugie.
Wtedy uśmiecham się połową twarzy,
bo słyszę głosy papierowych ptaków.

Gdy wiatr unosi bezimienne frazy,
dokładam do nich własny niepokój.