Tyle pustego miejsca

[Krystyna Morawska]

Nadchodzi kwitnąca pora roku,
ale Jasność stoi w miejscu. Pozwala,
by dzień pełen trujących oddechów
zamroził cienie. Nasyca goryczą.

Mówisz, że jesteś drogą. Wierzę,
chociaż brzegi zarosły krwawnikiem.

Kiedy nikogo nie mogę objąć,
zostaję z pustymi rękami. Gaśnie
miasto - dawniej pełne życia i gwaru.