Ostatni pielgrzym
Moderator: Tomasz Kowalczyk
- Krystyna Morawska
- Posty: 1450
- Rejestracja: czw 04 cze, 2020
- Lokalizacja: Toruń
Miałeś pod stopami świat,
ale uczucia nie można zgromadzić na zapas.
Zostawiasz popiół. Coraz większy strach
przykrywa wędrówkę w czasie.
Sen unieważnia wszystko, lecz nie zasypiaj.
Popatrz na księżyc w pełni, na śnieg,
który odbija światło. Niech dobry wiatr
przypomni zapach lasu, wiosenne łąki.
Teraz, gdy życie zawisło na cienkiej przędzy,
za późno myśleć o wzorach na mądrość.
Jest ziemia, nad którą nie zachodzi słońce -
twarda, potrzebna jak nigdy dotąd.
Możesz tam być, nawet jeśli nie znasz drogi.
ale uczucia nie można zgromadzić na zapas.
Zostawiasz popiół. Coraz większy strach
przykrywa wędrówkę w czasie.
Sen unieważnia wszystko, lecz nie zasypiaj.
Popatrz na księżyc w pełni, na śnieg,
który odbija światło. Niech dobry wiatr
przypomni zapach lasu, wiosenne łąki.
Teraz, gdy życie zawisło na cienkiej przędzy,
za późno myśleć o wzorach na mądrość.
Jest ziemia, nad którą nie zachodzi słońce -
twarda, potrzebna jak nigdy dotąd.
Możesz tam być, nawet jeśli nie znasz drogi.
Ostatnio zmieniony pt 02 lut, 2024 przez Krystyna Morawska, łącznie zmieniany 1 raz.
- żeby sędzia nie zaznał radości w sądzeniu -