Sen o potędze

[Krystyna Morawska]

Nadzieja boli,
zwłaszcza, gdy jest główną osią życia.
Nie pomaga spokój płócien Vermeera,
nadmiar kolorów nadaje zdarzeniom
szczególny charakter. Zabrakło wiary,

dlatego do ciebie, rzeko, podchodzę.
Potrafisz być wodnym żywiołem,
srebrną ławicą i gniazdem ptaków.

Kiedy piaszczyste dno zapada się
pod stopami, każda drżąca kropla
pragnie pozostać w bezruchu -
wiecznym trwaniu, z miejscem
na pamięć i niepamięć.