Trociczka

[Krystyna Morawska]

Pada deszcz. Czekam
aż oczy przywykną do zmroku.
Balsamiczny zapach dotyka twarzy.

Wyślę go chmurom, niech zmniejszy
odległość między naszymi światami.
Jestem w środku drogi bez imienia.

I tak w milczeniu miną lata.
Nie ma w tym żadnej logiki,

wkrótce
wszyscy będziemy tacy sami.