Pokusa

[Krystyna Morawska]

Północ.
Ciemność wyciąga ramiona,
ogień rozpala głowę. Co z tego,
pragnienia odejdą przed świtem.

Drzwi są zamknięte,
bezszelestnie za nimi znikam .
Obraz ten sam - dwa czarne konie,
rozwiane grzywy. Biją gorące kopyta.

Wieczna gonitwa rozpoczęta.

Do boku Pegaza przykładam ostrogę
i słowa pędzą w radosnym zdumieniu,
lecz prawda spieszy innym torem.

Już ranek, słychać śpiew wilgi.
Zostawiam frazę poety:
Odpowiedzialność w snach się zaczyna .