Forum literackie Ogród Ciszy

niebo przestało się uśmiechać
sad zapłakany już od świtu
pająk niechętnie sieci wiesza
szarymi nićmi w październiku

tam gdzie horyzont jeszcze wczoraj
dzisiaj burzowo obco mgliście
w smutnych kałużach droga polna
drzewa okryte wstydu liściem

słoneczna łąka też bez dźwięków
szeleści sennie swą melodię
w rytm bossanowy pełnej wdzięku
w deszczowym rytmie snutej skromnie

esy floresy wciąż na szybach
ścielą się wzorem niczym kwiaty
kropla za kroplą tęsknie spływa
w snach brazylijskich chico marzyć