aniele boży, stróżu mój

[Hanna Dikta]

Justyno, wielkie dzięki. :-) Pozdrawiam <img>

[nancy]

zanim jeszcze przeczytałam komentarze Justyny i Mariusza - zaprowadziłaś mnie Haniu w przeszłość. zostawiając tyle znaków w wersach czułam się jak prowadzona za rączkę...

Justyna - oglądałam gdzieś program o okupacji (zdaje się, że dotyczył serialu z telewzji - czas honoru - jest taki sreial?), była tam mowa o modzie, o tym co było modne (w końcu 5 lat to szmat czasu), co się nosiło, w jaki sposób przerabiało zużytą odzież na nowe modne stroje. o oficerkach i kapeluszach też... podobno nawet we Francji podziwiano to jak się "noszą" kobiety w Polsce...

[Hanna Dikta]

Aniu, cieszę się, że jednak wiersz jest czytelny. Dziękuję i pozdrawiam <img>

[LCzerwosz]

ostawiając tyle znaków w wersach czułam się jak prowadzona za rączkę...

Jak tylko przeczytałem, to wiedziałem. Ale zadziwiły komentarze młodzieży. Potem Anima pierwsza napisała.
A wiersz - bardzo dobry.

[Hanna Dikta]

Cieszę się, Leszku, że i dla Ciebie wiersz czytelny i dobry. Pozdrawiam <img>

[lichota]

czuję wiersz jako swego rodzaju przejaw wdzięczności dla losu za to że kobieta może rodzić i wychowywać swoje dzieci w czasach pokoju
niewątpliwie w wyobraźni musiałaś zatrwożyć się tamtym czasem
dobry wiersz

pozdrawiam
jurek

[Hanna Dikta]

Lichoto, dobrze podejrzewasz. :-)

[Alicjazz]

Dla mnie Haniu wiersz jest o trudnym dzieciństwie i przeszłosci najtrudniejszej wojennej i o wspomnieniu tego okresu, próbą przełozenia go na współczesne rozmowy o tamtych najtrudniejszych czasach

<img> pozdrawiam

[Hanna Dikta]

Dziękuję, Magdo, pięknie za interpretację. Pozdrawiam <img>

[Mirek]

wiesz chodziłem w koło tego wiersza i chodziłem ... nie umiem komentować Twoich wierszy ... czemu ... bo wszystko co powiem to i tak będzie banał jakiś ... takich wierszy nie powinno się komentować a zabierać je siadać w kątku i mieć i oglądać obrazy i patrzeć na ten świat coś go wymalowała w milczeniu
tak robię <img>

[Hanna Dikta]

Mirku, zawstydzasz mnie. Dziękuję.

[Mirek]

Mirku, zawstydzasz mnie.

wcale nie miałem takiego zamiaru

[Michael]

Hanno, wiersz czytelny aż za bardzo. Skojarzenia budzi jednoznaczne. Gdyby wszystkie szczegóły "zawiodły", to jest jeszcze szmacianka. Wiadomo, iż to nie ta epoka - teraz na czasie są Barbies.
Tytuł idealny - wtedy kobiety wierzyły w modlitwę tak, jak mężczyźni w broń.
[quote=""lichota""]czuję wiersz jako swego rodzaju przejaw wdzięczności dla losu za to że kobieta może rodzić i wychowywać swoje dzieci w czasach pokoju [/quote]
Niestety, kobiety z Bliskiego Wschodu nie mogą za to dziękować losowi. Pozdrawiam. :ukłon: