Forum literackie Ogród Ciszy

patrzę przez okno z pokoju
w którym kiedyś umarłem

(-) Cezary Sikorski

ważne pejzaże dzieciństwa
w akwarelach Mamy i Braci

złote ramy wspomnień

na parapecie brulion
pióro

miało zapełniać kartki

nic nie zdążyłem

nawet zamknąć pokoju
i
okna

Trudno nadążyć.

Zadumany Leo :)

Oj, Leo! Ja też nie nadążam za tym co widzę, o czym myślę kiedy zamykam oczy stojąc w oknie wspomnień...

A Cezary ma rację. Bo ileż razy w swoim życiu umieramy - strata bliskiej osoby, zawiedziona miłość, nieuleczalna choroba, depresja... koleje i kolejne nasze umierania - często podnosimy się, niekiedy (jednak) nie.

Ja też ostatnio coraz częściej przesiaduję przy takim oknie...

Pozdrawiam