kod ogrodnika

[Boogie]

prostuję się w krzywym zwierciadle,
widzę siebie wyraźnie;
podstarzały facet z resztkami
dawnej, domniemanej urody,
i wciąż wysokim iq,
kompletnie niewykorzystanym.

dla równowagi inteligencja emocjonalna,
jak pole po suszy,
dopiero teraz roślinki kiełkują.
maleńkie ziarenko miłości
przemieniło się w piękny kwiat.

stąpam ostrożnie,
zdumiony, nie rozumiejąc
niewątpliwego cudu.
gdzie to ziarenko?

staram się dojrzeć.

[Tomasz Kowalczyk]

Czasami też mam tak jak bohater wiersza: widzę siebie wyraźnie tylko w krzywym zwierciadle. Cóż, do normalności trzeba dojrzeć...
Dobrze czytać Twoje wieloznaczności.

Pozdrawiam

[korneło]

Według kwiaciar, do roślinek należy gadać nałogowo.
Pozdrawiam.

[maybe]

Samokrytyka ogrodnika na początek ;) Na miłość zawsze jest czas, więc hoduj tenże kwiat, niech rozkwita

[ćma]

Krzywe zwierciadła są krzywe z natury, więc nie należy im wierzyć. Lokalizacja ziarenka nie jest istotna. Ważne, że zakwitło. Pozdrowienia

[Boogie]

Tomek Kowalczyk - może nie wszyscy, ale wielu z nas ma jakieś skrzywienia, krzywizny. Paradoksalnie dzięki nim możemy stać się lepsi. Dziś czytając komentarze pod wierszem Hani L. miałem łzy w oczach. Ale Tadeusz Różewicz pisał - "nie wstydźcie się łez, młodzi poeci". Więc czemu stary poeta ma się ich wstydzić? Cieszę się, że tu jestem. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie.

Korneło - kwiaciarki wiedzą, co mówią;). Tak też czynię;). Od moich kwiatów doniczkowych, po drzewa. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie.

Maybe - to nie samokrytyka, a stwierdzenie faktów, a z nimi się nie dyskutuje;). A kwiat zamierzam pielęgnować:). Dziękuję i serdeczności ślemy

[Boogie]

Ćma - też uważam, że najważniejsze, że zakwitło. Lubię Twoje komentarze, że o wierszach nie wspomnę. Dziękuję i serdeczności ślemy

[Vesper]

Pierwsze, z czym czytelnik wchodzi w interakcję, to tytuł. Myślę sobie: o, chyba znowu coś o kotach, tylko jakoś przewrotnie, może to celowy zabieg Autora, w końcu "kot" i "kod" na upartego brzmią podobnie. W chwilę potem automatyczne skojarzenie z psem ogrodnika... Ale nie, jednak to tekst nie o tym.
Jest uniwersalnie, bo przecież każdy może w tych strofach odnaleźć siebie, a miłość to bardzo pojemne pojęcie... No i doskonały, dwuznaczny, ostatni wers - zapada w pamięć.
Po raz kolejny Autor udowadnia, że jego pisanie daleko wykracza poza utarte schematy. I jak zawsze, niezawodnie zachwyca

[Boogie]

Vesper - rozszyfrowałaś wszystkie kody, tudzież koty:). Nawiązanie do psa ogrodnika było najpierw, koty są łaskawe i same zjedzą i drugiemu dadzą. A później kot wydał mi się zbyt oczywisty (poza tym - który kot? Batman? Robin?) więc zakodowaliśmy. Mówię my, gdyż korzystałem z sugesti moich futrzatych;) przyjaciół:). Jesteś dla mnie jak zawsze zbyt łaskawa, więc kłaniam się pięknie i bardzo dziękuję. Nasze męskie trio pozdrawia Wasze żeńskie trio i serdeczności ślemy

[lunatyk]

Puenta mnie rozczuliła. Genialna dwuznaczność słowa. I kod/kot?
Pozdrawiam

[Hanna L.]

A mnie rozczuliła szczerość peela. Sobie z radością poczytałam
Pozdrawiam

[księżycowa]

Słowa komentarza zbędne, bo wiersz jest doskonały, ale z szacunku do twórcy muszę coś powiedzieć. Lubię Twoje wiersze. Są dojrzałe i mądre. Peel w bardzo delikatny, wręcz ujmujący sposób, pokazuje, jak fantastyczny dystans można mieć do samego siebie. Nie wiem, czy to kwestia życiowych mądrości i doświadczenia, czy po prostu sposobu na życie, ale mnie się to podoba.
Nigdy nie jest za póżno, by zasadzić ziarenko i choć nieraz wszystkie znaki na niebie i ziemi mówią, że nic z tego nie będzie, nie należy wątpić.
Trzeba być cierpliwym. Jeśli odpowiednio dbamy o nasze ziarenka, jest szansa, że doczekamy owoców.
I choć cuda ponoć się zdarzają, to w tej sytuacji, to żaden cud. To dobro, które z całą mocą wróciło do peela. Może w najmniej oczekiwanym momencie, ale, czy to ważne? czy to zaskoczenie nie jest piękne? budujące?

Szczerość o której wspomina Hanna L, to pełne uroku zdziwienie podmiotu
"gdzie to ziarenko" zupełnie rozłożyły mnie na łopatki.
Bardzo dobry wiersz. Gratuluję.

[Boogie]

Lunatyk - ano, lubię się bawić słowami. Dziękuję za poczytanie i rozczulenie:), serdeczności ślemy

Haniu L. - i czułość, i radość:), więc i ja się cieszę, dziękuję i serdeczności ślemy

Księżycowa - po Twoim komentarzu przybrałem barwę liści klonowych:). Z dystansem do siebie lżej się żyje. Ów dystans nie wyklucza miłości do siebie i świata, przeciwnie - kocha się łatwiej, wiedząc, że nie jest się tego świata pępkiem, ale jednak cząstką. Ważną jak każda inna. Dziękuję pięknie, serdeczności ślemy

[Latima]

doskonale ujęte rozważania o relacjach człowieka ze zmiennością świata i własnym miejscu w tych zmiennych; bardzo mi odpowiada taki sposób patrzenia na własną osobę, La

[Krystyna Morawska]

Kiedy czytam Twój wiersz, to jakbym wracała do żywych, bo razem z kodem ogrodnika rodzi się nowy, lepszy świat. Popatrz, jak wiele można dokonać słowem. Dziękuję.