Forum literackie Ogród Ciszy

oplata lniany szal
ogarnia szał i odpadam prędko
jak słoma w tynku starych izb
na szczycie szary wiór

padnij i dwadzieścia pompek krew przetacza
dajcie czarnej i błękitnej
chcę juchę mieć globalną
i oprawy cynkowe po jednej na źrenicę

dołóż firanki i karnisz brwiowy blond ciemny
łapy precz od betoniarki
dawno twarde jak glina po upałach
a pęknięć nie policzysz za dniówkę

zresztą po co skoro szal oplata
nie widać końca robót wcale
dadzą sera i pajdę z cementem
nos dziurawy załata po brzegi

przecież Morfeusz ma wolne w niedziele

Temat mi aż za bliski. Świetny wiersz, szczególnie puenta.
I urzeka mnie ten fragment za każdym razem:

padnij i dwadzieścia pompek krew przetacza
dajcie czarnej i błękitnej
chcę juchę mieć globalną
i oprawy cynkowe po jednej na źrenicę

Powiem szczerze, że ni w ząb nie rozumiem o co chodzi w tym tekście, ale strofa z betoniarką świetna, a poza tym puenta wymiata :)

Plejada pisze: ↑pn 08 mar, 2021 Powiem szczerze, że ni w ząb nie rozumiem o co chodzi w tym tekście, ale strofa z betoniarką świetna, a poza tym puenta wymiata :)

Kierat nielubianej pracy okraszony "Kombinatem" Republiki :)