Z kosmosu

[Anita]

twarz trupia zagląda mi w oczy
głupia ćma znowu wesele wyprawia

zaprosiłam do stołu Gale i LM a
mętną mądrością skrzydła rozpościeram
oczy wpółżywe jak wypłowiała zieleń
a ty aurę śnieżną zauważasz
nie wiesz że jestem skazańcem

na kolejne z krzyża zdjęcie

[Irena]

otwieram niespokojne powieki ciemności

twarz trupia zagląda mi w oczy

wskazówki od zegara wystukują niedorzeczność

głupia ćma znowu wesele wyprawia

Cała pierwsza strofa to wyliczanka.

wskazówki od zegara wystukują niedorzeczność

-
wskazówki zegara , bez od.

Dalej nie bardzo wiem co ma aura śnieżna do wpółżywych jak zieleń oczu do tego mętna mądrość skrzydłami rozpościerana.....Wg mnie to takie poezjowanie sobie a muzom.
Miało być prawdopodobnie gotycko-horrorowato, a wyszło bełkotliwie.

[Anita]

Witaj Ireno. Dziękuję za swoją opinie. Wiersz widocznie nie wyszedł.
Pozdrawiam.

[Oremus]

Podoba mi się

[Mariola Kruszewska]

jestem skazańcem

na kolejne z krzyża zdjęcie

O, to Ci się udało!

[Maria]

otwieram niespokojnie powieki w ciemności
trupia twarz zagląda mi w oczy
wskazówki zegara cykają niedorzeczność
głupia ćma znów wesele wyprawia

zaprosiłam do stołu Gale i LM-a
mętną mądrością skrzydła rozpościeram
oczy wpółżywe jak wypłowiała zieleń

a ty aurę śnieżną zauważasz
nie wiesz że jestem skazańcem

na kolejne z krzyża zdjęcie

Czytam całość i moim zdaniem nie problem w czasownikach, tylko w inwersjach.
Wyprostowałam wg mojego punktu widzenia.
Z ciekawości policzyłam czasowniki w 5 pierwszych wersach ostatniego wiersza Ireny i o dziwo - też ich było 5. Więc to nie podstawowy problem wierszowania.