epitafium dla niejednej miłości

[Pier Dułka]

Na co nam miła miłość przyszła
gdy słowa cięższe od kamieni?
Gdy prawda to jest rzeczywistość,
która się w wiarę nie chce zmienić?

Gdy ptaki dawno wyśpiewane
mieszkają w klatkach bez pamięci
o tej wolności niesłychanej,
która się sama sobą święci.

Kwiaty w ogrodach zaperzonych
pachną tak smutno, że aż piszczy
bieda co pośród pustych dłoni
próbuje sama się nie ziścić.

Choć starość szura coraz głośniej
to młodość ciągle szumi w głowie,
więc jeszcze marzę o tej wiośnie
kiedy mi miłość swą opowiesz.

[Leon Gutner]

A po raz drugi dzisiaj dobieram się do tego wiersza i po raz drugi bardzo mi się podoba .

Z uszanowaniem L.G.

[perełka]

[Fred]

Intrygujące są te Twoje dywagacje filozoficzne. Masz własny rozpoznawalny styl.
Świetne!

[fryzjerka]

Też czytam po raz drugi i cieszę się, że mimo wieku panowie są chętni posłuchać

[Jan Stanisław Kiczor]

Pięknie napisane. Pozdrawiam.

[andreas]

Wiersz w takim klimacie i tak świetnie napisany nie może mi się nie podobać.
Pozdrawiam serdecznie.