równanie z wieloma niewiadomymi

[Mariola Kruszewska]

pani Janeczko po czemu te jajka
sjuda krasiwe bolsze
aj waj na rożynki zbraknie
chwacit na wsjo insze
ludzie uważajta na cygana
gdzie z tym koszem parchu leziesz
poszoł won sam wielki pan
tfu

*

Johann Schmidt szeregowiec Wehrmachtu
zatrzasnął wyjący wagon
wieczorem napisał list do ukochanej Gretchen
dodał
pocztówkę z synagogą

zanim dotrze do adresatki Johannowi
odejmą
prawą rękę

Maria Derko niesie z pola
nadgniłe cebule
dzieli
na teraz i potem
część znosi pod ziemię
szczurom o rozdętych oczach

nigdy nie patrzy w kalendarz

Beniamin Gutmann i Karol Zagajewski
znaczą łokciami piach
ku białej potędze benedyktyńskiego klasztoru
Karol zyskał Krzyż
Beniamin otrzymałby też gdyby wierzył w boskość Chrystusa
po tym jak dostał najnowszy produkt
szwarzwaldzkiej wytwórni Mauser

Adamowi Raczkowi nigdy nie podobał się
ten śmierdzący Mosze Berg
mnożył
pieniądze równie szybko jak dzieci
i spluwał za plecami

zanim przyprowadził granatowych
wyrównał
sprawną kielnią podmurówkę pod nowy dom

palcem wycelowanym w Antoniego Chłapowicza
przyczynił się do umacniania władzy na białostocczyźnie
Izaak Berkowitz szeregowy członek NKWD

[Ewa Włodek]

oj, Emde, aleś napisała kawalek życia! I ładnych kilka biografii! I w dodatku wyrysowała parę niezłych portretów! A całość - właśnie, ileż niewiadomych jest w człowieku? I jak się mnożą, gdy zetknie się on z innym człowiekiem. A losy ludzkie - jedna wielka niewiadoma... Gratuluję! Bardzo mi było miło poczytać i zamyslić się...


I moc ciepła posyłam...
Ewa

[Irena]

Emde, jak mawiał Mithril - jest wiersz!...i to jaki!

[Mariola Kruszewska]

Dziękuję za ciepłe słowa. To kolejny wiersz do dyskusji rozrachunkowej z historią w tle. :-)

[maryla stelmach]

bardzo lubię wiersze pisane życiem. maja swoista wartość. :roll:

[Boogie]

Ty bardziej biała czy czerwona? ;-) . Oj, męczy Cię ta historia. Ale skoro owocuje świetnymi wierszami... Bo wiersz naprawdę świetny, serdeczności

[Liliana]

emde, to ci wyjdzie cały cykl tych rozliczeniowych,
pięknie napisane są

[Mariola Kruszewska]

Marylo, twórcą każdego wiersza jest tzw. życie. :-)
Boogie, biała i czerwona po równo. I mohairowy beret na czubku głowy, serio.
Liliano, ano jeszcze kilka razy wystawię Waszą czytelniczą cierpliwość na próbę.

Dziękuję pięknie.

[AS]

przeczytałem z zainteresowaniem
ale nie potrafię
a może nie chcę oceniać tego wiersza...

[anastazja]

Budzi przeszłość, zmusza do myślenia. Kawał dobrej pracy emde.

Pozdrawiam

[Basia]

Lubię twoje historyczne wiersze, jest się nad czym zatrzymać, zadumać na chwilkę, a ponieważ uderzasz w moje zainteresowania owymi latami, różczyki :-) Buziaki :-*

[Mariola Kruszewska]

nie potrafię
a może nie chcę oceniać tego wiersza...

Ocena zapewne poszłaby w kierunku nie poetyki wiersza, a dyskusji o tematyce historycznej, postaw ludzkich, wyborów zdeterminowanych i małostkowych. Tyle wiemy o sobie, na ile nas sprawdzono. Mój wiersz nie ocenia, gdzież bym śmiała z perspektywy fotela i pełnego brzucha; to jedynie rys z dyskretnym przesłaniem -tzw. masy, oni, to zbiór indywidualnych postaw noszących nazwiska i bagaż doświadczeń kulturowych, narodowościowych, religijnych itd.

Anastazjo, oj, długo grzał szufladę.

Basiu, cieszę się, bo jeszcze kilka w tej szufladzie leży.

Dzięki Wam wielkie.

[Jan Stanisław Kiczor]

Jest wiersz.
Za największe szczęście uważam, że przyszło mi żyć w czasach, w których nigdy, tak naprawdę i do dna, nie musiałem się sprawdzać. Wole żyć w niewiedzy, a że go już niewiele to myślę, że uda się do końca.
Dlatego też nie oceniam innych, nie wiedząc nic o sobie.

Ale wiersz stawia te pytania przed czytającym. Chyba bez odpowiedzi...

[Mariola Kruszewska]

To prawda, nie wiemy, jak byśmy się zachowali w sytuacjach ekstremalnych. Zapamiętałam jednak słowa klasyka, że w każdej sytuacji należy się zachować przynajmniej przyzwoicie.

[maybe]

Johann Schmidt szeregowiec Wehrmachtu
zatrzasnął wyjący wagon
wieczorem napisał list do ukochanej Gretchen
dodał
pocztówkę z synagogą

zanim dotrze do adresatki Johannowi
odejmą
prawą rękę

Ano, ranimy i bywamy ranieni. Dobrze o tym pamiętać, żeby starać się nie ranić i nie dać ranić.
Z przyjemnością i zaciekawieniem czytam Twoje historyczne wiersze Emde.