Post

[Latima]

Odejścia i powroty niczym portrety z czasów inkwizycji
wypełniają płótna, krwawe zapiski dokonane ruchem
ślimaka przesuwającego wskazówki ponad wiarę,
którą trzeba było wyznawać w pustych pokojach
tak smutnych, że nie rozdzielały się na drzwi i okna.
W hiszpańskim hotelu ( stworzonym przez chorą wyobraźnię),
odszukiwaliśmy siebie sprzed wieków , aby nadawać
twarzom znamiona. W ciemnościach
szukałam ręki, byle odepchnąć myśli o płomieniach
ogarniających ciała tak podobne naszym.

Wracałeś z nowymi tekstami, nie dowierzając moim oczom,
skrywałam tęsknotę drzew spalonych,wisielców chyboczących
do taktu wiatrowi; przenikał na wskroś kartki zapisane
dla mnie pospiesznym pismem. Okaleczona przez historię
skóra podchodziła krwią, nocą łagodziłeś pocałunkami żar.
Wsłuchani w muzykę uciekaliśmy ku przyszłości niczym
torreadorzy przed rozjuszonymi bykami. Z nożem
w plecach kazano oglądać bazyliki, a my tworzymy
schrony we własnych wnętrzach.

I znowu przyszedłeś z rozognionym wzrokiem, z szablami,
aby od nowa nadawać kształt słowu. Boję się, że misa
z żeber nie wytrzyma, rozpadnie się na części tak odległe,
że nie zmieszczą się w żadnym obrazie malowanym
przez Velazqueza, sługusa dworu, który ukrywał kobietę
pod zimną warstwą farby. Nie przeczuł i ty nie przeczuwasz,
czym jest zamknięcie. To ten hotel wyznaczył granice.

[Boogie]

Przedzielił bym numeracją. Tryptyk, każda zwrotka to osobna perełka, dla całości :kwiat: :kwiat:

[J.Trześniewski]

Sugestia Boogie - niezła:) Bardzo przemawia Latimo. Brawo.

[Latima]

B i JT, dziękuję za sugestię, ale numeracja, czy dodatkowe oznakowanie rozbiłoby tekst, a przecież nie zmienił się ani peel, ani boh. lir. Ciszę się, że tekst przemawia pomimo dość wielkiego zagęszczenia. La

[Jan Stanisław Kiczor]

Zagęszczenie przemawia, choć powoli przedzierać się trzeba :kwiat: <img>

[Basia]

Świetnie :-) :kwiat:

[Bożena]

z przyjemnością przeczytałam- :kwiat: pozdrawiam

[skaranie boskie]

Trudne to ale wciągające...
Czyta się bardziej jak opowiadanie, choć zminimalizowane do granic zrozumienia, jednak obfite w słowa.
Niemniej popieram przedmówców.
Dodam od siebie, że to - moim zdaniem - wyżyny Latimowej twórczości.

Pozdrawiam :kwiat:

[Latima]

dziękuję bardzo! Chyba w tej poetyce czuję się najlepiej, La

[Gloinnen]

[quote=""Latima""]aby nadawać
twarzom imiona ze znamionami.[/quote]

A gdyby tak zostawić "nadawać twarzom znamiona"? Nie redukuje treści zbyt mocno, a gra słów bardziej zaciekawia i daje do myślenia.

[quote=""Latima""]nie dowierzając moim oczom,
skrywałam tęsknotę[/quote]

Bez "moim".

[quote=""Latima""]Wsłuchani w muzykę uciekaliśmy w przyszłość niczym
torreadorzy przed rozjuszonymi bykami. Z nożem
w plecach kazano oglądać bazyliki, a my tworzymy
schrony we własnych wnętrzach.[/quote]

W tym fragmencie pozbyłabym się nadmiaru przyimków "w".

[zachwyt]Tym niemniej - reasumując - niezwykły, niepokojący, uderzający tekst Owszem, jest gęsto, ale spójnie i myśl nigdzie się nie gubi. Metaforyką trafiłaś w mój gust - tak właśnie lubię - obrazy, emocje...[/zachwyt]

:kwiat: :kwiat:

Glo.

[Latima]

Glo, Ty to masz wzrok. Może w przeszłym życiu byłaś sokołem, kto wie.
Kupuję propozycję zmiany szyku, pomyślę nad tymi przyimkami, chociaż nie lubię archaicznego - ku, tu mogę wyjątkowo wprowadzić, ok , dziękuję!
ps.....nie przesadzaj z tym zachwytem, bo teraz to mam taką poprzeczkę, a ja dawno nie skakałam wzwyż <img> , la

[alos]

[quote=""Latima""]odszukiwaliśmy siebie sprzed wieków , aby nadawać
twarzom znamionama[/quote]

czy to nie literówka?

stopień skomplikowania tekstu jest zbyt duży dla prostego chłopaka

zostawiam koneserom <img>

[Latima]

Alos, literówka, faktycznie. A z prostotą tego chłopaka to chyba poleciałeś! Wracaj ,nie przesadzaj, bo już zbliża się jesień, roślinki idą powoli robić aaaa <img> , La