tak daleko, tak blisko

[Gloinnen]

między nami ściana
linia demarkacyjna z kartongipsu
dla przemarzniętych palców
znaczy tyle co bezkres

wszystkie szerokości geograficzne
nagle zbiegły się w jednej płaszczyźnie

między zielenią i ochrą pokoi

nawet mysz się nie przemknie
oddech nie przesączy
chodź do mnie

nocne kwadranse chroboczą na stryszku
bezsenność naprzemiennie
zakleja gardło

nie wiadomo kto tym razem
dopasuje do siebie przemilczenia
zanim dopalą się

jak brykiety

część wspólna zbiorów dymi w dłoniach
ciepłem

gorączka przerasta
od piwnic po dach
ciała

kołysze na biegunach

rano pójdę w miejsce gdzie trawa
znów zazieleni się naga pod słońcem

...
4 września 2011.

[J.Trześniewski]

Glo - odebrałem to jako hołd dla Morgensterna...ale chyba sie mylę?

[Tomasz Kowalczyk]

Tym razem przechodzę obok wiersza.
Nie potrafię czytać go płynnie, po prostu mi się rwie. Sporo chaosu i nieco nadsłowia. Tekst nie wywołał we mnie uczucia estetycznego wywołanego oryginalnym Słowem.

linia demarkacyjna z kartongipsu
dla przemarzniętych palców
znaczy tyle co bezkres

Powyżej wersy, które mogły być zaczynem dobrego wiersza.

zanim dopalą się

jak brykiety

część wspólna zbiorów dymi w dłoniach
ciepłem

gorączka przerasta
od piwnic po dach
ciała

Wydaje mi się, że niepotrzebnie przez tak wiele wersów kontynuowałaś ten sam wątek, zmieniając tylko rekwizyty.

Pozdrawiam

Tomek

[Boogie]

Ku pamięci? Są wersy bardzo dobre.Do widzenia, do jutra :kwiat: :kwiat:

[Jan Stanisław Kiczor]

Mnie się podoba, mimo powtórzeń, a może właśnie dzięki nim. Zmiana rekwizytów pozwoliła uniknąć banalności powtórzeń, a one same (jak dla mnie) wzmacniają wymowę. :kwiat: <img>

<img>

[Gloinnen]

Tomku,

właściwie trudno jest mi odnieść się do Twoich zarzutów. Wiersz jest bardzo sytuacyjny, jeżeli mogłabym użyć tego słowa. Każdy rekwizyt ma w nim swoje ściśle określone miejsce. To utwór, który bardziej należy zobaczyć, wyobrazić sobie miejsce, namacalnie odnaleźć się w kontekście naszkicowanym za pomocą właśnie tych, a nie innych materialnych elementów. Dobrane zostały nieprzypadkowo.
Nie twierdzę, oczywiście, że to dobry wiersz, prezentuję jedynie tylko swój autorski zamysł.
:h:

Janie - dzięki. Właśnie dobrze to ująłeś - wiersz został pomyślany jako opis, a nie synteza.
:piwo:

Pozdrawiam,
:kwiat: <img>

Glo.

[Beti]

Gloinnen,
Pod wpływem tematu wiersza przypomniały mi się słowa i piosenka..
Tamten tekst niestety niezbyt ambitny, Twój wywołał we mnie pewnie myśli i uczucia..
Na pewno pobiegnę jeszcze raz i zatrzymam się w tym miejscu, gdzie daleko oznacza blisko..
czasem jest na odwrót, czasem gorzej..

dziękuję
..serdecznie

[Mirek]

[quote=""Jan Stanisław Kiczor""]a one same (jak dla mnie) wzmacniają wymowę[/quote]
hm ... przeważnie taki los powtórzeń coby wzmacniały
a wiersz zaciekawił choć przyznam się że poczułem się troszkę jak sąsiadka z przeciwka zaglądająca to tu to tam
i podumałó się że zgoda choć nudna to ...
dobrze się czytało <img>

[Gloinnen]

Dziękuję, Beti. ;-) :kwiat:

Glo.

[Beti]

Glo,
odczytałaś we mnie więcej niż ja sama

Jedno tak blisko drugiego. Na wyciągnięcie ręki. Wystarczyłoby tylko...
A jednak między nimi jest nieubłagana linia demarkacyjna, której nie mogą przekroczyć. Z różnych powodów. Konwenans? Strach? Niezdecydowanie? Okoliczności (niesprzyjające)?
A potem przychodzi chwila, gdy można już tylko żałować straconej szansy.

....i zamilczę,

jeszcze raz dziękuję

pozdrawiam

[Gloinnen]

:kwiat: <img>

[Mariola Kruszewska]

[quote=""Gloinnen""]nie wiadomo kto tym razem
dopasuje do siebie przemilczenia
zanim dopalą się [/quote] O, to bardzo Ci się udało!

[Bożena]

[quote=""Gloinnen""]nawet mysz się nie przemknie
oddech nie przesączy
chodź do mnie

nocne kwadranse chroboczą na stryszku
bezsenność naprzemiennie
zakleja gardło[/quote]- tak właśnie bywa gdy blisko a trudno się zbliżyć- wiersz sytuacyjny - tak go odczytuję- :kwiat:

[Gloinnen]

Emde - dziękuję :kwiat:

Trudności, które trzeba przełamać do bliskości - czasem bywają bardzo prozaiczne.
Ale cieszę się, że widzicie te bardziej metafizyczne - to znaczy, że udało mi się wyjść z utworem poza jego konkretny, ograniczony punkt wyjścia.

Pozdrawiam,
:h:

Glo.