Wspomnienia studentki

[fryzjerka]

Ja proszę pana mieszkam na Smoleńsk
dwa kroki do Filharmonii
zbyt często w nocy nie mogę zasnąć
?siódemka? przejeżdża dzwoni

ten motorniczy bez wyobraźni
nie wie że chcę być wyspana
jedynie w panu jeszcze nadzieja
stąd piszę liścik do pana

mieszkam w pokoju na pierwszym piętrze
meble antyczne z epoki
ze ściany patrzą jacyś przodkowie
zabawnie mrugają okiem

obok mam Planty całe w zieleni
zapraszam na pogawędkę
i mam nadzieję pan nie odmówi
dziewczynie trochę natrętnej

możemy przejść się albo na Wawel
lepiej deptakiem nad Wisłą
jeśliby wolał pan wokół Rynku
zgodzę się z takim pomysłem

jak zwykle gadam może za dużo
pan się w domysłach już gubi
czy ja żartuję czy też na serio
możliwe że pana lubię