Interesująco napisany wiersz, a najbardziej spodobała się puenta. Tytuł był dla mnie zagadką do momentu zerknięcia w internety.

Pozdrawiam

Krajobraz pełen emocji. Każdy może spojrzeć na wiersz przez pryzmat własnych i dostrzeże coś innego.

Pozdrawiam

Gratulacje za misterne tłumaczenie, Lilu!

Pozdrawiam

Z przyjemnością odczytałem wrażenia bohaterki powstałe w jednym z jej genius loci.

Pozdrawiam

Piękny wiersz stwarzający osobistą historię u czytelnika. Uniwersalizm poezji polega przecież na utożsamieniu się czytelnika z podmiotem lirycznym. U mnie to przyszło bez trudu.

Pozdrawiam

Nie powinno się na siłę zatrzymywać (ludzkiej) natury, bo często odzywa się ona w najmniej spodziewanym momencie. A boskie ślady tylko w zakurzonych księgach, po które sięgają jedynie specjaliści...
Piękny wiersz, Krysiu...

Pozdrawiam

Przepiękny, niezwykle sugestywny erotyk...

Pozdrawiam

Miałbym kilka uwag odnoszących się do wiersza. Generalnie odnoszą się one do powtórzeń. niebo nie odbija barw rozmazało tęczę i płacze świat bunt pomieszany z lamentem krzyczał wniebogłosy a fala brawurowo bez skrupułów szaleńczym pędem kradnie krwawicę Poprzedni wers sugeruje już to, co zaznaczony ...

To chyba najlepsza poezja Twojego autorstwa na "Ogrodzie Ciszy".

Pozdrawiam

Zerknąłem do encyklopedii, żeby zrozumieć wiersz, jednak potrafię myśleć wyłącznie metaforycznie, bez ścisłych zapędów. I chyba dobrze... dzięki temu wiersz stał się uniwersalny, chociaż zdaje sobie sprawę z tego,. że naciągnąłem swoją interpretację.

Pozdrawiam

Wiersz, oczywiście, płynie i przekonuje. Zauważyłem pewien drobiazg podczas czytania pierwszych dwóch zwrotek: rozpoczynanie wersów od tego samego przyimka.

Pozdrawiam

Między ściskiem a uściskiem jest ogromna różnica, którą w pełni uzmysławia wiersz...

Pozdrawiam

Ja też ostatnio coraz częściej przesiaduję przy takim oknie...

Pozdrawiam

Dzieciństwo spędziłem nad wodą i często byłem straszony tymi zwierzątkami, kiedy wchodziłem do wody...

Pozdrawiam