Maria

zióbki
A.

Liliana pisze:ten wiersz mi się podoba, bardzo

• • ^-^

------------------------------------------------------

JJ. pisze: Bardzo ładny podoba mi się, :-)
lecz martwi mnie tylko, że tak szybko a tak pięknie.

tak bywa JJ,
pięknie i krótko... :-)

A.

.

wszak to dopiero poniedziałek,
a moje odczucia przeciągnięte już do piątku... :kwiat: A.

[quote=""MUFKA""]Czytam, czytam i znalazłem wiersz pośród dupereli.[/quote]
jak najbardziej...

pozdrawiam
M.

za czytanie i pozostawiony ślad wszystkim dziękuję...
było miło...

A.

za czytanie i pozostawiony ślad wszystkim dziękuję...
było miło...

A.

za czytanie i pozostawiony ślad wszystkim dziękuję...
było miło...

A.

[quote=""Martap""]Dla mnie fajne i super w moim stylu [/quote]
Podpisuję sie pod słowami Martap,
gdy i w moim stylu... Emi <img>

• odkąd las padł pokotem jak na wojnie
  
  wydłużył światopogląd
  konsekwencją przemienienia drewna w gazety
  skład myśli i łamanie zdrowego rozsądku

ja tu jeno pokotem...
upsss... pokątem <img>

A.

[quote=""Gloinnen""]W wierszu pojawia się nienawiść, walka, jednak nie wydaje mi się, aby celowe było sięganie do przyczyn, dociekanie powodów. One są zapisane bezpośrednio w naturze ludzkiej: relacje kobieta/mężczyzna oparte na antynomii, konflikcie, wojnie. Więc opisana przeze mnie sytuacja jest r...

Niepotrzebnie łowiłeś na tę starą wędkę,
Dawne wspomnienia;
Już nie chcą nas znać.
[...]
Cokoły pomurszały, chwast pnie się ku górze,
Umysł jak co dzień;
Nic nie śniąc wciąż śni.

raz wtóry jestem tu z nadzieją,
że owych cokołów nie ruszysz <img>

dziękuję, Bożka
mykając w monotonię... <img>

zióbki
<img> A.

gdy moje zdanie nie uległo zmianie
pozdrowienia jeno ślę... i już główkuję nad zaszczepionym... <img>

gdzieś tam...
przyjęłam już Twoja reakcję...

<img> A.