Ze wzruszeniem pozostawiam gratulacje za wiersz. Pozdrawiam

I ja się zapętliłam w przerzutniach Animko. Warto wyprostować, bo masz dużo do powiedzenia. Pozdrawiam

Dzięki wszystkim. Może uda im się i w te Świętokrzyskie kolejny raz zawędrować :). Pozdrawiam

:wielkie bravo: I jeszcze większe gratulacje Tomku :). Pozdrawiam

Ech.. zawirować :). Te "i" faktycznie i jeszcze nieważne :). Reszta płynie, tzn. walcuje :)

O widzisz, kosmetyka, a już inaczej, wątpliwy wers nabrał wyrazu :). Pozdrawiam

Bardzo przelotne :). Wiem.
A ornitolożką faktycznie trochę jestem :).
Pozdrawiam

Krótko, węzełkowato :) i... pięknie :). Pozdrawiam

Mnie się bardzo wiele podoba, dopieść i dawaj jak najszybciej żeby się zachwycić :). Pozdrawiam

Przebiegłam, bo tytuł - nie odpuszczam stworkom fruwającym :). Nie zawiodłam się :). Metaforycznie i tak w głąb :). Pozdrawiam

Nielekkie przemyślenia, sporo trafnych spostrzeżeń, ale co do formy, to pokusiłabym się o zmiany. Np. tutaj "tych z podkutymi łbami kopiących podkutymi butami". Nie brzmi dobrze. W poprzedzającym wersie też bym zrezygnowała z "z tych'. O ludziach przecież mowa. To takie moje spojrzenie :). Pozdrawiam

Takie widoki mam codziennie, bo nieopodal jakiś Franek ma takie hobby. Na szczęście jastrzębie tu nie docierają, za bardzo miejsko chyba. Świetny tekst. Pozdrawiam

Ojej, ale fajnie:). Bo tak wczoraj na nie patrzyłam tęskniąc już za szlakami i tak mi się czule o nich pomyślało :). Mimo, że nie uchroniły mnie przed złamaniem. Ale to nie ich wina:). Dzięki Wam

Powróci kiedyś stan przedzawałowy, na razie muszę usunąć. Przepraszam.

Ponieważ znam trochę Jackowe pisanie, wiem, że niejednokrotnie z dużym dystansem słowa składasz. Z uśmiechem podeszłam więc do tej opowiastki, chociaż na dnie tego słoika całkiem poważne zdarzenia się klecą. Od strony warsztatowej, to bym, nad tym podwójnym sklejaniem pomyślała. I zakończenie, chcia...