gdzie czerwień głogu, zieleń świerku i śniegu biel splatają czar, tam mało dłoni, słychać świętuj i świerszcz, co za kominem gra gdzie w oku błysk, choć łzy wciąż płyną i czysty obrus w każdy czas, tam smutku cień gdzieś pod drabiną i ogień znowu, choć już gasł, gdzie siano w butach i w paśniku i sł...

idziemy na spacer pod rękę jak wtedy i mówisz spojrzeniem to samo co wówczas na nic analizy i teraz i kiedyś bo życie zechciało planować - do jutra zaglądasz w marzenia choć cień coraz dłuższy zapada milczenie - nie służy mu światło i myśl kiedyś młoda dziś woli marudzić a dzień coraz krótszy i wcze...

Może to jest na zawsze w chwili śmiechu tej samej, płynie jak za latawcem sznurki wiecznie splątane. Może ma być jak bajka (ta koniecznie z morałem) a w niej dzieci po znakach wędrujące w nieznane. Może przyśnić się rankiem, nurzać w piasku spod powiek. w muszli kruchość jak z pianki tam odnajdziesz...

Małgosiu, Cortesso, radują mnie takie słowa.

Wilgo, Tomku, Leonie
pięknie dziękuję za odbiór wiersza.

Może to jest na zawsze w chwili śmiechu tej samej, płynie jak za latawcem sznurki wiecznie splątane. Może ma być jak bajka (ta koniecznie z morałem) a w niej dzieci po znakach wędrujące w nieznane. Może przyśnić się rankiem, nurzać w piasku spod powiek. w muszli kruchość jak z pianki tam odnajdziesz...

idziemy na spacer pod rękę jak wtedy i mówisz spojrzeniem to samo co wówczas na nic analizy i teraz i kiedyś bo życie zechciało planować - do jutra zaglądasz w marzenia choć cień coraz dłuższy zapada milczenie - nie służy mu światło i myśl kiedyś młoda dziś woli marudzić a dzień coraz krótszy i wcze...

Prando, nie pretenduję do Nobla. Ilu czytelników, tyle odbiorów. Jednak z jednym się nie zgodzę. Wyróżnia się.
Jest mój. Pozdrawiam.

gdzie czerwień głogu, zieleń świerku i śniegu biel splatają czar, tam mało dłoni, słychać świętuj i świerszcz, co za kominem gra gdzie w oku błysk, choć łzy wciąż płyną i czysty obrus w każdy czas, tam smutku cień gdzieś pod drabiną i ogień znowu, choć już gasł, gdzie siano w butach i w paśniku i sł...

Latima dziękuję, też mi się trochę gryzło. Poprawiłam. Fajnie że jesteś.
Liliana1 i Tobie dziękuję za odwiedziny na rabatce.
Pranda, jest tu wielu piszących mocniej, rytmiczniej, wyraźniej,
niemniej dziękuję i za Twoje słowa.

Sprawił listopad szaro-burym deszczem wszystkim latarniom spłakane oblicze. Ktoś na przystanku właśnie zmiął chusteczkę. Zdrowia ci życzę. Po mokrych liściach przemykają chwile, w klubie jazzowym smutno łka saksofon. Kelner się wzruszył zaliczką na przyszłe. Szkło cieszy oko. Niczym tam-tamy służą r...

szron gładzi trawy otulając ziemię lekką kołderką jak troskliwszy z braci liści szelestem kryje przystań rzeczną w słońcu jesiennym zamigotał płaszczyk drzewo ostatnim zatrzymuje tchnieniem woal z pajęczyn w rosę przyodziany dzień wcześniej wstaje za szybko ciemnieje wieczne naturze przekazując zmia...

Cortesso, Ireno, Leonie, Wilgo, Wiesiu - dziękuję za dobre słowa pod wierszem Tomku, rozebrałeś tekst w zaskakujący dla mnie sposób. Nie neguję ale nie spodziewałam się takich wniosków. Prawda jest jedna- ilu czytelników tyle odbiorów dziękuję :rozyczka: :rozyczka: :rozyczka: :rozyczka: :rozyczka: :...

Felicjo, Wilgo, Leonie - dziękuję za słowo
Cortesso, klimat podszedł mi sam za poprzednim wierszem "wypiłam wino"
i z założenia miał być w pewnym sensie kontynuacją w formie samo-odpowiedzi.
Jeśli przeczytasz całość, być może zmienisz zdanie
Aczkolwiek nic na siłę.
dziękuję za każdą uwagę.

wypiłeś wino – już wiedziałam że jednej chwili będzie mało gdy celem prawda nie czas kłamać na dnie kieliszka kryjąc słabość więc je wypiłeś – ech ta pamięć pod powiekami pełno ciebie wszak w tamtym świecie drzwi nie zamknę by zawsze dwoje mogło wzlecieć czy wino winne - nie wiem wcale wokoło działo...